Zbliża się światowy dzień kultury fizycznej!

Harmonia sfer

Rosa Maria Ros, przeł. Carlson Piotr

• Astronomia – nauka [spójna całość wiedzy] dotycząca badania wzajemnego położenia, ruchów, struktury i ewolucji ciał niebieskich. Na ogół nie możemy tego w laboratorium!
• Obserwacje związane są z matematyką.
• Wpatrujemy się w niebo, szczególnie nad Morzem Śródziemnym.
• Wiedzę czerpiemy z powtarzalności niektórych zjawisk. Księżyc pojawia się na nieboskłonie później co 50 min.
• Badamy, aby pogłębiać wiedzę z tej dziedziny.
• Astronomia świetnie się sprzedaje.
• Tłumacz w prosty sposób, wtedy u słuchacza pojawiają się pozytywne emocje i pasje.
• Fascynująca jest wiedza na temat, jak powstają, ewoluują i giną gwiazdy.
• Astronomiczne rozmiary!
• Dotknąć początku ruchu obrotowego Ziemi, ba nawet Układu Słonecznego.
• Astronomia od zawsze jest powiązana z jedną rzeczą – przewidywaniem!  
• Położenie w przestrzeni [umiejscowienie – subtelne określenie pozycji] i czasie!
• Najważniejsze dwa kąty – położenie na sferze niebieskiej!
• Układ współrzędnych.
• Układ uniwersalny. {współrzędne są jednakowe dla wszystkich obserwatorów}.
• Nasza planeta wiruje! [Kartezjusz] wokół osi.
• Wiruje wokół swojej osi, wykonując pełny obrót co 24h, czyli prędkość 1700km/h; 0,5km/s
• Wiruje wokół Słońca; 365,2522 dnia; średnia prędkość: 108000 km/h; 30km/s;
• Słońce wiruje wokół galaktyki pełny obieg 200 mln lat, z prędkością: 900000 km/h; 250 km/s
• Galaktyka wiruje i oddala się…
• Wirują przeciwnie do wskazówek zegara [patrząc z kierunku północnego].
• Ekliptyka – jedna płaszczyzna, po której wirują.
• Południki [szerokość geograficzna] i równoleżniki [długość geograficzna].
• Pomiar kątów za pomocą dłoni.
• Pomiar dokładniejszy: deklinacja [kąt między równikiem niebieskim a gwiazdą {0;90} i rektascensja [kąt na równiku niebiskim, pomiędzy południkiem danej gwiazdy a punktem równonocy wiosennej].
• Ziemia się obraca z zachodu na wschód.
• Pozorny ruch sfery niebieskiej jest skutkiem obrotu Ziemi.
• Wahadło Foucaulta [28 kg, na żelaznym 67 m]
• Wahadło oscyluje przez 6h, z okresem 16,5 s, co godzinę odchyla się o 11⁰.
• Paralaksa – pozorny kąt zmiany położenia.
• Obraz w wizjerze nie pokrywa się z obrazem widzianym przez obiektyw.
• 1 Astronomical Unit – 150 milionów kilometrów Z-S
• Parsek – odległość 3,09* 10¹³ km [kąt = 1 sekunda łuku]
• Rok świetlny – odległość jaką przebywa światło w ciągu roku. 9,46 miliony milionów km; 9460 miliardów km.
• Optyczne złudzenie 3D można uzyskać na wiele sposobów.
• Wzór na średnią odległość planety od Słońca
• Triumf mechaniki nieba.
• Arystarch z Samos [310-230], Słońce jest większe od Ziemi.
• Ulepszanie jakości instrumentów optycznych.
• Nie ma stagnacji w dziedzinie badań naukowych.
• Depozytariusz wiedzy – kościół?
• Kopernik Mikołaj [1473-1543], O obrotach sfer niebieskich.
• Kolejny przeskok rewolucyjny Galileusz [1564-1642], plamy na Słońcu wirują! Biblia uczy jak trafić do Nieba, a nie jak funkcjonuje!
• Hipoteza!
• Grecy uczyli, że niebo jest doskonałe i niezmienne?
• Simplicjo – prostaczek! URBAN VIII, Dialog o dwóch najważniejszych układach świata!
• Nowa racjonalna metoda naukowa – prąd myśli.[rozdzielenie nauki od teologii]
• Wielościany Keplera
• Natura dąży do prostoty.
• W czterowymiarowym świecie geometrii czasoprzestrzeni ciała poruszają się po liniach prostych.
• Pitagorejskie reguły harmonii sfer.
• Ciało wydaje wyższy dźwięk, im porusza się szybciej!
• Kątowe prędkości planet odpowiadają różnym dźwiękom.
• Matematyczne obliczenia Newtona doprowadziły do odkrycia Neptuna!
• Wszechświat jest harmonijny.
• Cząstki elementarne, ciała punktowe, wibrują! -twory jednowymiarowe.
• Atmosfera Słońca jest pełna akustycznych fal, gra! 300 razy niższe częstotliwości niż ucho ludzkie słyszy!
• Fala – pełna widm, częstotliwości, rezonansów, wibracji, analizy harmonicznej, w której sygnał zmienny w czasie opisuje się kombinacją funkcji trygonometrycznych.
• Układ Słoneczny – składa się z 30 galaktyk. Zawiera 8 Planet.
• Gwiazda centralna – Słońce.
• Planety: karły, olbrzymy,
• Wiatr słoneczny – pył kosmiczny materii stałej i bardzo rozrzedzonej.
• 6 wartości: długość węzła wstępującego, nachylenie orbity, argument peryhelium, wielka półoś, ekscentryczność [mimośród e=c/a], moment przejścia peryhelium.
• Linia węzłów – linia przecięcia płaszczyzn: ekliptyki i orbity planety.
• Orbity planet mogą ulegać zmianom – przyczyny: wybuch wulkanu, zmiana ciśnienia promieniowania, czy siła fal elektromagnetycznych.
• Planety pozasłoneczne – otwarty rozdział badań.
• Astrometria.
• Zaćmienia Słońca zawsze jest w nowiu, zaćmienia Księżyca wypadają zawsze w pełni.
• Zsynchronizowany zegar.
• Odchylenie interferometryczne.
• Sposób wykrywania materii w przestrzeni.
• Mikrosoczewkowanie.
• Optyczna soczewka grawitacyjna – nie przesłania, ale powiększa.
• Gwiazda wzmacnia obraz w tle!
• Ugięcie promienia światła wywołane zakrzywieniem przestrzeni.
• Sięgnąć dalej w czasie i przestrzeni.
• Tranzyty planet.
• Zegary słoneczne wskazują rzeczywisty czas słoneczny miejsca gdzie są zainstalowane.
• Kalendarze.
• Ósemka zwana analemą!
• Egipcjanie podzielili dzień na mniejsze jednostki, równe godziny wprowadzili Grecy Hipparch z Nicei. [190-120 p.n.e.]
• W 150 roku Ptolemeusz podzielił kule na stopnie.
• Zegar równikowy.
• Tgx=tgHsiny
• Zegar słoneczny pionowy, zorientowany,
• Zegar = kalendarz.[Słońce świeci wyżej – niżej, lato zima, krzywe stożkowe]
• Kwadrant – laska Jakuba.
• Poszukiwanie doskonałego zegara mechanicznego.
• Huygens – układ sprężynowy.
• Czas słoneczny.
• Czas syderyczny.
• Czas wielomianowy.
• Czas wykładniczy.
• Chronometr funkcjonował z dostateczną akuratnością.
• Chronometr pozbawiony tarcia.
• System GPS.
• Wydarzenia kosmologiczne zachodzą w rozmiarach XXXL, więc matematyka odgrywa tu zasadniczą rolę.
• Wiatr gwiazdowy.
• W czasie śmierci gwiazd część materii zostaje wyrzucona w przestrzeń, powstają nowe pierwiastki – dzieci gwiazd.
• Gwiazdy Średnie – takie jak Słońce, tworzą mgławice planetarne.
• Gwiazda im mniej tlenu posiada, tym jest starsza.
• Gwiazda im mniejszą masę, tym dłużej żyje. Implikacja odwrotna też jest prawdziwa.
• Po śmierci jądro gwiazdy – zamienia się w gwiazdę neutronową.
• Stadia ewolucji gwiazdy.
• Obłok protosłoneczny.
• Siła grawitacji przeważyła siły elekromagnetyczne.
• Symetria walcowa.
• Gwiazdy I kategorii – kryteria klasyfikacji, prędkość w przestrzeni, umiejscowienie w galaktyce, wiek, skład chemiczny, różnice w jasności i barwie; II kategorii – prawie nie zawierają gazu.
• Galaktyki: spiralne [zwykłe i z poprzeczką], eliptyczne [kuliste lub wydłużone], sferyczne, spłaszczone
• Galaktyki: soczewkowate, nieregularne ;słabo zdefiniowany kształt,
• Jasność równomierna, stosunek jasności dwóch gwiazd jest stały!
• Reakcja wzroku na gwiazdy jest postępem arytmetycznym, a bodziec mieści w sobie postęp geometryczny.
• Barwa
• Wielkości gwiazdowe to logarytmy.
• Oczy reagują na światło w sposób logarytmiczny.
• Gwiazda w rzeczywistości świeci 100 razy mocniej, przy wprowadzeniu logarytmów oznacza to jednak pięć razy mocniej.
• Obserwacje spektroskopowe.
• Cefeidy.
• Zderzenie galaktyk!
• Grupa lokalna.
• Struktura wszechświata.
• Materia niewidzialna: nie pochłania i nie emituje światła.[można jednak mierzyć jej działanie grawitacyjne.
• Wielki Atraktor – ?
• Soczewki grawitacyjne mogą pokazywać nie rzeczywiste umiejscowienia planet, obiektów.
•  Trójkąt biegunowy.!
• Promień Ziemi = 6545 km.
• Promień Księżyca = 1738 km.
• Promień Słońca = 696000 km.
• Odległość ZK = 384000 km.
• Odległość ZS = 149680000km.