Wśród tandety lśnij jak diament!

Tarrasach Seigbert, szachowy nauczyciel Niemiec. Nowy Rok – czyli nowa książka.

Urodzony w 05.03.1862 we Wrocławiu, w ojczyźnie Andersena, Zukertorta. Swoją ekskluzywność pokazał tuż przy narodzinach, [posiadał bowiem od urodzenia krzywą nogę]. W wieku 4 lat już czytał i pisał, a do 6 roku życia przeczytał wszystkie książki z biblioteki swego ojca. Skończył Elżbietańskie gimnazjum, jak i Anderssen. Nauczyciele nie byli nim jednak zachwyceni. Powodem była fundamentalna rozbieżność poglądów; był zaprzysiężonym przeciwnikiem prac domowych, których szkodliwość jest powszechnie znana. Mój ideał to 5 h pracy dziennie! – nauczał. Przeciążenie ucznia – nauczyciele nazywali zwyczajem lenistwa? Czytanie to fantastyczne podróże! Pierwszą książkę o szachach, która pobudziła go do nowego życia, był podręcznik[1] Alfonsa von Breda. Był on tak ciekawy, że nauczyłem grać całą swoją klasę, potem chodziliśmy do wrocławskiej cukierni Fischera, na królewskim placu, i z szacunkiem oglądaliśmy walkę dwóch stałych bywalców[2]. Pewnego dnia mnie, niespokojne młode serce, zaprosili do walki. W pierwszym meczu zwyciężyłem, stałem się więc stałym bywalcem kawiarni. Po maturze jednak pojechałem na dwa lata [1880-82] do Berlina, chciałem poświęcić się studiom gimnastycznym i medycznym.

• W domowym zaciszu studiuj klasyczne dziedzictwo przeszłości.
• Kamień milowy w rozwoju niemieckiej [Wrocławskiej] myśli szachowej.
• Pająk szachowy, [tak go nazywali]bystra i utalentowana osobowość.
• POPRAWNA ZABAWA – to tylko szachy.
• Wyjątkowo groźny przeciwnik, wiara w wyznawane zasady dodaje sił.
• Książka opowiada o kształtowaniu się wielkiego mistrza. 
• Kolorowe detale.
• Otrząśnij się ze starych czasów, bo to jest niezdolność do stworzenia nowej myśli.
• Nimzowitsh i Chigorin – zaprzeczają całkowicie Tarraschowi.
• Pachnie jak śmiertelna, zagłuszająca scholastyka.
• Tempo i jego arytmetyka, pozycje zamknięte i otwarte, – to pojęcia Tarrascha.
• Kombinacje.
• Subtelność.
• Przejrzysta analiza.
• W książce można znaleźć miejsca do spania.
• Niszcz szeregi amatorów za pomocą wygodnej i bezpłatnej gry.
• Piękno szachów, tej boskiej gry, przytłacza siłą i entuzjazmem.
• Otwarcie – ignorancja, czy przebiegłość!
• Byłem godnym partnerem dla Anderssena [do wieku 18 lat][3], choć szachowy król nie rozpieszczał rozgrywkami swoich poddanych.
• Grałem też zawsze ze słynnym matematykiem Riemannem.
• Powołano Wrocławskie Towarzystwo Szachowe, byłem najmłodszy, miałem bezpłatne wejścia i posiadałem już znaczną siłę gry.
• Nauka z dobrymi nauczycielami była przyjemnością. [greka, łacina, niemiecki]
• NAUCZYCIEL – ŚWIĘTY OGIEŃ NATCHNIENIA!
• Nauczyciele lubili piękno! Żądali od nas jasności i ekspresji.
• Umysł mój poszedł w kierunku medycyny.
• Mamie obiecałem, że w roku maturalnym, porzucę szachy.
• 1880 – zdałem maturę, z błyskotliwym wynikiem, jakiego szkoła jeszcze nie widziała.
• Oceny na maturze doskonałe [to: niemiecki, łacina, matematyka]
• Niezbywalne Prawo szachisty – demonstruj tylko wygrane partie.
• Stare schematy – Morphiego i Anderssena.
• Naukowcy pokryli deski zawiłymi hieroglifami.
• Nauka pozostaje tajemnicą schowaną za siedmioma pieczęciami. 
• Za oknem uczelni – przyciągały zniewalające pokusy wielkiego miasta.
• Życie i jego radości! – korzystaj.
• Szachy w Caffé Royal, i w Caffe Keiserhof[4], królował tam mistrz A. Trobach [pierwsza partia – szybka klęska, ale druga długa trzygodzinna, dostałem owacje na stojąco!] Zostałem członkiem Berlińskiego Towarzystwa Szachowego[5], któremu przewodził Pan Blaschke – wielki miłośnik szachów.
• Oddałem się szachom z jeszcze większym zapałem!
• Pierwszy kongres – Berliński, porażka. [trzech najsilniejszych trafiło do tej samej grupy: Bardeleben, Lasker, Tarasach]
• Oddaję się pracy lekarskiej, ale pasji już nie ma, choć miłość pozostała. Mogę robić jednak jedną rzecz, nie rozstając się z inną.
• Lata „napadu i natarcia” [okres Berliński].
• Kolejne latka to okres w Halle, miasto poważnych studiów.
• Szachy wyłącznie w środowisku klubowym.
• Prezesem był wesoły kaznodzieja Zikiel. [Podobno nigdy nie przegrał z Anderssenem, {hi, hi} który przebywał w hale przez krótki czas]
• Najlepszy mój sparing – gracz w Halle to Richter.
• Wygranie dwóch kongresów: 3 Norymberski 1883!, klub zapewniał fundusze, i odpowiednią duchową atmosferę, której nigdy zawodnicy nie zapomną! Nadanie mi tytułu mistrza.
• Otwarto kolumnę szachową w gazecie.
• Ukończenie studiów, kongres w Hamburgu 1885 rok.
• Praktykujący lekarz.
• Błędy wieku i ciemnienia.
• Wschodząca gwiazda pierwszej wielkości – Chess Magazine.
• Gwiazda pierwszej wielkości na szachowym horyzoncie Europy.
• Talent do kombinowania.
• Talent pozycyjny niedojrzały.
• Gazety międzynarodowe chwaliły, niemieckie milczały.
• Nie byłem bogaty, nie miałem mecenasów.
• Wytrwałość! Nie miałem.
• Jak nagromadzoną energię przekształcić w energię ruchu!
• Mam świadomość, że moja wiedza jest pożyteczna!
• Norymberga, starożytne miasto prowincjonalne, w centrum Niemiec.
• Ślub z ukochaną.
• Niezwykłe zrozumienie gry, jak na amatora.
• Turniej w Norymberdze 1888, drugi kongres Bawarski [20 ruchów na godzinę] – pierwsze miejsce.
• Turniej w Lipsku, porażka czyli 7 miejsce, słuszna kara.
• Byłem mistrz pomp krótkoterminowych.
• Turniej we Wrocławiu 1889 rok. Niemiecka euforia zwycięstwa.
• Zdobyłem pierwszą nagrodę 1000 marek, 13pkt /z 17.
• Błotnista moc gry.
• Wyostrzyć broń.
• Punkt zwrotny w historii szachów Niemieckich: Tarrash, Bardeleben, Harmonist, Metger, Mises, Minkwitz, Paulsen, Phryn, Shalolopy,..[drugi sort: Teichman,…]
• Nie pokazuj swojej frywolności.
• Tępe czyszczenie szachownicy jest obrzydliwe i śmieszne.
• Gdy grasz, uwolnij się od wszystkich trosk.
• Przyzwyczajaj się do zwycięstw.
• Rzemieślnicy na próżno szukają laurów.
• Spokojnie spojrzyj na rzeczy.
• Kongres nie zostanie zapomnianym.
• Zagraniczne garnitury.
• Cieszyłem się radością bycia!
• Do muzyki mam wielką nieodwzajemnioną miłość.
• Cały wolny czas poświęcam szachom!
• Turniej w Manchesterze 1890!
• Bronić reputację – ideału szachisty.
• Brytyjscy matadorzy – Byrd, Era, Hoovberg, Mackenzie, Mason [drugi sort, Lee, Lockkok, Mortimer, Txley, Lovdon, Gunston,…]
• 14 pkt/ na 22 możliwe.
• Pasożytnicza przewaga.
• Mansroom [?] partia z Blacburnem. [oddanie hetmana]
• 19 gier, wygrałem 12.
• 80 funtów szterlingów – pierwsza nagroda.
• Burza entuzjazmu.
• Spełniaj pragnienia kibiców.
• Mistrz gamer!
• Nie ma ratunku od kolekcjonerów autografów.
• Cele mnicha zwycięstw turniejowych.      
• Zaraz po kongresie w Anglii dostałem zaproszenie do Hawana Club na Kubie, aby zagrać przeciwko Stenitzowi. Ofiarowane warunki były satysfakcjonujące, ale odmówiłem – zagranie w Ameryce Południowej, oznaczałoby rozstanie się z praktyką lekarską.
• Redagowałem gazetę szachową.
• Drezno 1892
• Porównawczy pionek [?]
• Dwunasto głowy szczupak nie jest zwierzyną, jest fałszywą alternatywą [karykaturą].
• Lasker [E] mnie nie pokonał, mimo sukcesów we Włoszech
• Norymberga
• Pojedynek z Chigorinem 1893 – w Petersburgu.
• Mecz – duży rozwój gry w szachach Rosyjskich.
• Zwycięża ten kto wygrał 10 gier! Czas 1 na 15 ruchów, kaucja 6000 marek.
• Pokazuj swoją zwykłą szlachetność.
• Klimat nasycony alkoholowymi oparami – mecz w Petersburgu 9:9.

Szachy demoniczna gra mnicha myśli i bytu!

ZASADY szachowe Tarrascha:

1. Amatorzy nie mogą nigdy konkurować z zawodowcami na równych warunkach.
2. Szachy to silny stymulant pracy umysłowej!
3. Wolny czas poświęcaj szachom.
4. Szachom oddaję się z sumiennością i godną wytrwałością.
5. Wiek nie daje żadnej przewagi w królewskiej grze.
6. Moje hobby, to uczenie się szachów, ale najpierw jestem lekarzem.
7. Nigdy w swoich kalkulacjach nie zapominaj, że to przeciwnik może cię pożreć!
8. Nie wystarczy być dobrym szachistą, należy też dobrze grać.
9. Drugie miejsce to wstyd.
10. Nieprzyzwoitością jest się poddawać.
11. Zawsze graj ze szczególną ostrożnością.
12. Graj poprawnie, a partie wyjdą solidne.
13. Dobra obrona zawsze prowadzi do oryginalnej gry.
14. Nie graj pozycji nieopłacalnych.
15. Zawsze znajduj najlepsze posunięcia.
16. Wygrywaj turnieje bez porażki.
17. Zawsze graj tak jakby, to była gra twojego życia.
18. Graj z solidnością, nawet gdy brak krzemienia.
19. Chwal się tylko wygranymi partiami.
20. Podczas turnieju pokazuj wszystko to, co masz najlepszego, do czego jesteś zdolny!
21. Po porażkach, jest zawsze długi i gorzki kac.
22. Odkrywaj przymusowe warstwy ataku.
23. Bądź uparty, szczególnie w trudnych sytuacjach.
24. Odzyskuj utraconego ducha walki. [szczególnie po słabych ruchach]
25. Porażki pomagają zwyciężać, gdy wyciągasz z nich lekcje.
26. Nastrój podniesiony zwycięstwem.
27. Najlepsza gra prowadzi do maksymalnego celu.
28. Ogromna staranność.
29. Pozbądź się szacunku o starych mistrzów!
30. Wybieraj dobre otwarcia.
31. Graj z pełną siłą.
32. Doceniaj przeciwników.
33. Jakość wygranych gier jest najlepszym argumentem na korzyć zawodnika.
34. Czasami zło zwycięża dobro w szachach.
35. Zawsze podejmuj poważne próby wygrania.
36. Nie przegrywaj z niewyobrażalnym błędem.

---

[1] Katechizm szachowy, Porcjusz

[2] Pan Mannheimer, przyjaciel Anderssena i pan Von Scheva. Stali się moimi mecenasami. Pożyczali mi książki: Philidora, Stammy, Foi de Lanza,…

[3] Zwykle, wieczorami graliśmy trzy mecze.

[4] Jej centralna postać to Winawer, z którym wygrałem jedyną partię.

[5] Klub prowadził skromną, ale dostojną egzystencję.