Na ME dziś na pewno wygrywam, gram z Bayem.

W szkole podstawowej każdego nauczyli wiedzy o słynnym rozbiorze logicznym zdania. Jak jednak przedstwia to nasza aktualna noblistka?

Podmiot według OLGI TOKARCZUK

– czyli znane w każdym systemie tzw. „plecy”.

• Otwarte oczy rzeczy!
• W bibliografii ominęli pierwsze wydanie zagraniczne, czyli poza cenzurą.
• Bez palenia nie ma pisania.
• Dym i pamięć mają tę samą naturę – ulotne smugi nieoczekiwanie zwijają się w małe kółeczka.
• Trwaj przez chwilkę w udawanej strukturze.
• Zmieniaj te ulotne chwile w słowa!
• Nieokreślona rozpacz mnie nachodzi, gdy widzę jak poczucie bylejakości sprzyja dziś rozmachowi!
• Dziś wszystko zrobiło się papierowe.
• Plik ról do wzięcia.
• Stawaj się tym, kim tylko zechcesz!
• Ulubiona pasta jajeczna, to coś konkretnego.
• Znajduję się w samym środku wszechświata.
• Okrągła minuta, tłusta jak wielka mucha.
• Literatura jest wyzwaniem, to ona zakreśla granice egzystencji człowieka i nadaje mu transcendentalny wymiar.
• Goździk w butonierce – szczyt pretensjonalności.
• Promotor ludzka postać, jakaś świniowatość, zwierzęce samozadowolenie.
• Niedoinwestowanie uniwersytetów.
• Literatura – umysł odsłania kolejne perspektywy.
• Myśl wydobywa się z pudełka, w którym zamknęła je kiedyś ludzka ignorancja, wąskie horyzonty, brak wrażliwości, niezdolność do refleksji.
• Granice poznania po głowie się snują, absurd.
• Świadectwo rzeczywistości jak opisze te dzisiejsze przemiany to jednym słowem: „odpierdol się”!
• Wymydliło się mydło!
• Bezczelny palant.
• Wymyśliłem cię, w każdej chwili mogę Cię skasować.
• Nie podskakuj, jesteś tylko zwykłym narratorem, podmiotem – lirycznym, nieudaną konstrukcją.
• Gniew ze mnie wyparował.
• Wszystko jest zawsze proste, niż się na początku wydaje.