WROCŁAWSKI KLUB SZACHOWY "KOPERNIK"

Kategoria: Aktualności

Komedia ludzka – Honore de Balzac.

Kiedyś zgrzeszyłem i studiowałem chwilkę na Sorbonie w Paryżu. Zakochałem się tam w racjonalnej filozofii francuskiej, a także w ich wyśmienitych powieściach płaszcza i szpady. Brylanetm oczywiście jest utwór Dumasa – ojca „Hrabia Monte Christo”.

Jest wielu polaków, którzy kochają czasy Napoleona I. Pamiętają, że Paryż był stolicą wszechświata.

Dziś dla każdego szachisty z WKSu jednak inny pisarz. Dwa powody: miał żonę Polkę, Ewelinę Hańską, i jego powieść trzecia część trylogii jest w polskiej szkole licealnej lekturą. Tak więc przed maturką, mała powtórka:

Ojciec Goriot.

Ojciec Goriot, 69 letni fabrykant makaronu, wprowadził się w 1813 roku –

  • obmowa nie tknęła nigdy obyczajów tego szanownego zakładu
  • w tych czasach opłakanej literatury
  • w dolinie cierpień prawdziwych i radości często zwodniczych
  • ogrom występku i cnoty; na ich widok egoizm nawet zatrzymuje się wzruszony
  • wesołą młodzież zmuszoną do pracy
  • nastroić umysł do barw ciemnych
  • amatorowie symbolów ujrzeliby w nim może mit miłości paryskiej, którą się leczy o kilka kroków dalej
  • skromnego obiadu, na jaki nędza ich skazuje
  • widać tylko jakieś tło nieokreślone, na którym pokład brudu zarysował się w dziwaczne wzory
  • opiera się niszczącej sile czasu
  • panuje tu nędza pozbawiona strony poetycznej
  • wszystko harmonizuje jak najlepiej z tym salonem, do którego wszystkimi szparami, zdaje się wciskać nieszczęście
  • wyraz słodki jak uśmiech tancerki, może w jednej chwili zmienić się w pochmurne spojrzenie rachmistrza;
  • Gdzie jest więzienie, tam musi być i dozorca
  • wygląda jak kobiety, które doznały wszystkich nieszczęść w swym życiu.
  • zostawił jej tylko dwoje oczu potrzebnych do płaczu
  • studenci zjadają najwięcej chleba
  • ludzi, których nieszczęście urabia do pracy
  • straszliwego położenia, które najstaranniej osłaniali ci, co je wytworzyli i ci, co je znosili
  • z dokładnością astronoma obdzielała ich staraniem i względami, stosownie do większej lub mniejszej zapłaty
  • uginali się pod ciężarem nieszczęścia mniej lub więcej widocznego
  • silnym organizmie, co się oparł wszystkim burzom życia
  • może starość odrażająca była karą za tryumfy młodości ambitnej
  • Paryż to istny ocean. Na próżno sondę zapuszczać będziecie, nigdy nie zbadacie jego głębokości
  • szczęście jest poezją kobiety, tak jak strój jest jej dekoracją
  • odzywała się łagodnie i wyrazy jej przypominały głos zranionego gołębia, który nawet krzykiem boleści wyraża miłość
  • Podobni do pary starych małżonków, nie mieli już sobie nic do powiedzenia.
  • śmierć, rozwiązanie zadania nędzy
  • Dobroduszność pozorna i ciągła uprzejmość służyły mu za przegrodę, którą się oddzielił od innych
  • natrząsał się z prawa i tak zawzięcie chłostał wyższe towarzystwo, zarzucając mu sprzeczność z sobą samym
  • czy nieszczęścia innych były rzeczywiste, czy zmyślone
  • pogardę graniczącą prawie z nienawiścią, która zwykle surowiej od występku bywa sądzona
  • leży w naturze ludzkiej, że najmniej litości mamy dla tych, którzy przez pokorę, słabość lub obojętność najwięcej znieść gotowi
  • para gołąbków złączonych z sobą dzióbkami
  • posiadał przymioty moralne, które jak się zdaje, wdowa ceniła wysoko
  • bydlę, którego uczuciowość przeważa nad rozsądkiem
  • nieokrzesany prostak, ale ubierał się nadzwyczaj starannie, codziennie był u fryzjera
  • widziała w marzeniu całe Eldorado życia paryskiego, ..bilety do teatru
  • biura wojenne [wyborcze] nigdy nic nie kończą
  • człowiek zdrów jak ryba; zakonserwowany jest wybornie i może jeszcze bardzo uprzyjemnić życie kobiecie
  • są ludzie, co to bliskim nie dowierzają, a obcym ufają bez granic
  • natury małoduszne, fałszywe i nędzne
  • Obyczajem wszystkich ludzi ciasnej głowy, jest fakt nie zagłębiania się w badanie przyczyn
  • dowód wielkiej przenikliwości hrabiny
  • nienawiść przerosła miłość i przybrała rozmiary zawiedzionych nadziei
  • Serce ludzkie spoczywa niekiedy wspinając się na szczyt przywiązania, lecz prawie nigdy
  • się nie wstrzymuje na stromej pochyłości uczuć nienawistnych
  • wybuchy obrażonej miłości własnej
  • Ludziom płytkiego umysłu nędzne środki wystarczają do zadowolenia i złych, i dobrych skłonności
  • Wdowa wyczerpała całą złośliwość kobiecą, gotując swej ofierze szereg prześladowań
  • tajemnych
  • przywykają tak dalece do oszczędności, że ta staje się w końcu ich drugą naturą
  • Wpadała w rozpacz, nie mogąc znaleźć słabej strony w tym człowieku
  • Nieznośna to właściwość umysłów poziomych, że wszystkich mierzyć chcą swoją miarą
  • Ludzie o pustych głowach, zajęci zwykle rzeczami małej wagi, nie lubią trzymać języka na wodzy
  • nędza uczy znosić wszystko cierpliwie
  • szkodliwego wpływu lekarstw
  • zamyślenie, które patrzącym z daleka wydawało się bezwładnym odrętwieniem starości
  • starzy mieli już umysł zbyt przytępiony, młodzi zaś byli zbyt lekkomyślni
  • nie podnosił się nigdy ponad zero Reaumura [?]
  • W takiej epoce student unosi się nad każdym głupstwem, biorąc je za coś wspaniałego
  • któremu się płaci za to, by się utrzymywał na odpowiedniej wysokości
  • bakałarz wydziału literackiego i prawnego, wolny już był zupełnie od złudzeń dziecinnych i pojęć prowincjonalnych
  • Wzorem dusz wzniosłych postanowił zawdzięczać wszystko własnej zasłudze
  • wypływają na pełne morze, nie wiedząc, w którą stronę skierować swe siły i pod jakim kątem rozpiąć żagle
  • student dał sobie słowo, że pracować będzie aż do dnia, żeby odzyskać czas stracony
  • wspaniałość wielkiego świata wzbudziła w nim fałszywą energię
  • Próżna ta młodzież otaczała grono najwykwintniejszych kobiet
  • Na dziesięć nocy, które młodzież obiecuje poświęcić pracy, siedem odpadnie z pewnością na sen
  • Jeżeli będziesz pan kiedy badał serca kobiet paryskich, to bądź pewien, że lichwiarza znajdziesz zawsze przed kochankiem
  • Słusznie powiadają, że nic piękniejszego, jak statek z rozwiniętymi żaglami, koń w galopie i kobieta w tańcu
  • spuściła oczy, jak zakonnica na widok posągów
  • Obudzisz pan we mnie wściekłą chęć zbadania prawdy
  • Inny ukradł milion i uchodzi w salonach za wzór cnoty
  • widzę na jej głowie Judaszowe wypukłości
  • nadziei lekkomyślnej, która tysiącem wzruszeń barwi młode życie
  • kiedyś zwycięży los przeciwny
  • uporczywości właściwej południowcom, która może działać cuda, jeżeli jest skierowana na drogę właściwą
  • Wszystkie kobiety, które stosują się do charakteru męża, żeby tym bezpieczniej dogadzać swym zachciankom
  • pozbawiłeś się pan znakomitego środka powodzenia [śpiew]
  • Spróbujmy sięgnąć jak można najwyżej. Trzeba brać samego Boga za cel, jeżeli chcemy zdobyć coś w niebie
  • Paryżu musi być mało kobiet niezajętych
  • elegancji osobistej, w której przebudza się dusza i obyczaje kobiety wyższego świata
  • kobieta kochana więcej jeszcze ma daru do tworzenia przypuszczeń podejrzliwych, niż do wymyślania coraz to nowych przyjemności. Gdy ma być opuszczona, to zgaduje myśl ukrytą w najlżejszym skinieniu
  • zastosowano w Polsce malownicze przysłowie: „Zaprzęgajcie woły do woza!” po to zapewne, by czym prędzej wycofać się z nieprzyjemnego położenia
  • stał olśniony czarodziejskim blaskiem bogactwa, gotów uwierzyć w tej chwili w rzeczywistość bajek arabskich
  • Demon zbytku wpił mu się w serce
  • Kto kłamie, ten musi koniecznie dodawać kłamstwo do kłamstwa
  • Wróżka, która usuwa wszystkie zawada z drogi swych chrześniaków
  • Prawo – wysoka nauka społeczna, mogąca niezmiernie daleko zaprowadzić każdego, kto ją dobrze posiada i umie użyć stosownie
  • co by mnie nauczyła żyć, bo kobiety najlepiej umieją wykładać tę naukę
  • Jeżeli chcesz pan mieć powodzenie — szepnęła wicehrabina — pamiętaj, byś nie zdradzał tak łatwo swych uczuć
  • plotka, którą się głupcy bawią
  • wzrok wyzywający, co to ogarnia człowieka od nóg do głowy, spłaszcza go i zniża do wartości zera
  • spowiadam się przed paniami, a przyjemnie uklęknąć przy tak pięknym konfesjonale
  • starać się o nauczycielkę, co by się podjęła nauczyć go dobrego tonu
  • nie mógł jeszcze utracić wiary młodzieńczej
  • cywilizacja paryska
  • Zięć to znaczy człowiek, dla którego ty albo ja wychowamy kiedyś miluchną istotkę, połączoną z nami tysiącem węzłów, która przez lat siedemnaście będzie szczęściem rodziny, jej duchem białym, rzekłby Lamartine, a w końcu stanie się jej zakałą. Człowiek, który zabierze nam tę istotę, pochwyci wnet jej miłość niby topór ostry i zada ból sercu naszego anioła, wycinając wszystkie uczucia, które go z rodziną łączyły.
  • sprzedawał zboże ścinaczom głów
  • prawdziwe uczucie umie widzieć i pojmować
  • Świat kałużą, starajmy się więc trzymać na miejscu najbardziej wyniosłym
  • Przekonasz się pan, jak głęboko sięga zepsucie kobiety i zmierzysz cały ogrom nędznej próżności ludzkiej
  • Im chłodniej będziesz pan rachował, tym dalej zajdziesz. Kto bije bez litości, tego wszyscy się boją
  • doścignął szczytu swych pragnień
  • Jest coś okropniejszego jeszcze, niż opuszczenie ojca przez obie córki, które życzą mu śmierci; to współzawodnictwo dwóch sióstr.
  • staniesz się odtąd jej Beniaminem [?]
  • biedne mieszczki ubierają się w nasze kapelusze w mniemaniu, że z nimi przyswoją sobie nasze maniery
  • Paryżu powodzenie wszystko znaczy, to klucz potęgi
  • I wtedy to poznasz pan, że
  • świat jest gromadą głupców i oszustów, ale sam nie wchodź ani pomiędzy tych ani owych
  • niesmaczny przepych dorobkiewicza
  • rozrzutności otaczającej kobietę lekkich obyczajów
  • zobaczył, że prawo i moralność bezsilne są wobec bogaczy
  • głowach tchnących namiętnością i poezją
  • oprzeć się zarazem na nauce i miłości
  • umie się obchodzić ze szpadą i z pistoletem
  • jeżeli chcesz ocenić marionetki należycie, to wejdź zupełnie do budy, a nie poprzestawaj na zaglądaniu przez dziury pokrycia
  • mogę być o chlebie i wodzie, ale nie mogę obejść się bez narzędzi, którymi uprawia się tutejszą winnicę
  • pozostanę w błocie nędzy
  • krzyk nieprzepartej konieczności
  • życie w Paryżu jest walką wiekuistą
  • struny honoru, które w młodym sercu najmocniej są napięte i dźwięczą najsilniej
  • Młody zapaleniec znał szlachetność niepokalaną tych dusz zagrzebanych w samotności,
  • Kilka łez wymknęło mu się spod powiek, niby ostatnia szczypta kadzidła, rzucona na święty ołtarz rodzinny
  • „Uda się niezawodnie!” Słowo to fatalne, słowo gracza lub wodza wielkiego, słowo, które więcej ludzi gubi, niż zbawia
  • zasady przyjętej przez większość studentów i odkładał naukę do chwili, gdy się egzaminy zbliżać będą
  • Tymczasem przez piętnaście swobodnych miesięcy mógł pływać po oceanie Paryża, bawić się w miłość lub zajmować się połowem bogactwa.
  • zagrożona utratą szczęścia była ostatnimi czasy bardziej namiętna niż zwykle i przyśpieszyła znowu ostateczną katastrofę
  • Woli staczać się po schodach, niż odważnie oknem wyskoczyć
  • Goriot zebrał kapitały i mógł później prowadzić handel z wyższością człowieka posiadającego niezmierną moc pieniędzy
  • jasno tłumaczył prawa przywozu i wywozu zboża, jak dalece zgłębiał ducha tych praw i pojął ich wady
  • z pojęcia był dyplomatą, a z wykonania żołnierzem
  • nie pojmuje żadnych rozkoszy duchowych i zasypia w teatrze
  • handel zbożowy wyczerpał całą pojętność jego mózgu
  • duma i miłość pozwala pojąć niejedną anomalię moralną
  • stracie żony, miłość ojcowska rozrosła się nad miarę
  • niezdolni pojąć tak wzniosłego szaleństwa
  • Goriot otaczał swe córki przywiązaniem bez granic
  • Prowadził handel, do którego przyrósł już całą istotą
  • Rozpacz popchnęła biedaka do znanej nam gospody
  • czy by to nie zakłóciło harmonii naszych stosunków rodzinnych?
  • Życie i szczęście twoje zasadzać się ma na tym, byś wydawał się innym, niż jesteś w rzeczy samej; czyż potrzeba ci bywać w świecie, skoro to pociąga za sobą wydatki pieniężne, których nie możesz ponosić i stratę czasu
  • drogi kręte nie wiodą do wielkiego celu
  • Młody człowiek w twoim położeniu powinien się starać o dwie cnoty: o cierpliwość i rezygnację
  • Czy wy pojmujecie, dzieci, co to znaczy zrobić dla kogo ofiarę ze swych pamiątek
  • Uczuł wzniosłe i piękne wyrzuty sumienia, wyrzuty, które ludzie sądzący swych bliźnich tak rzadko biorą w rachubę, a mocą których aniołowie niebiescy rozgrzeszają przestępcę potępionego sądem ziemskim
  • Kobieta musi być bardzo szczęśliwa, gdy cierpi za tego, kogo kocha [?]
  • wielka Agata, co umie być oszczędna i zbiera dukaty jak sroka jaka
  • Nuncjusz papieski, zwany pospolicie księdzem proboszczem
  • anioł z nieba przebaczający błędy ziemskie, których nawet zrozumieć nie może
  • krawiec bywa albo nieprzyjacielem śmiertelnym albo przyjacielem, którego nam daje faktura
  • ojcostwo swego rzemiosła i uważał siebie za łącznik między teraźniejszością a przeszłością młodzieży
  • Poczuwszy pieniądze w kieszeni, student wznosi we wnętrzu swej istoty jakiś filar idealny i silnie opiera się na nim
  • dobiera sobie przyjemności wedle upodobania
  • Wieku długów i ciągłej obawy, która potęguje wartość każdej przyjemności
  • będziesz pan mógł dogadzać swym zachciankom, bywać w świecie, zajmować się połowem posagów i tańczyć z hrabinami, które stroją się w wieńce kwiatów brzoskwiniowych. — Ale słuchaj, młodzieńcze, z tym wszystkim ucz się strzelać
  • myśli udzielają się w prostym kierunku z taką mocą, z jaką powstają i uderzają tam, gdzie je umysł posyła, na zasadzie matematycznej, jaka kieruje pędem kuli wylatującej z moździerza
  • natury czułe, których myśl cudza czepia się z łatwością, wywołując w nich przewrót zupełny
  • udzielaniu się pojęć, takiej zaraźliwości uczuć
  • Wzrok jego moralny był równie przenikliwy, jak oczy oznaczające się prawdziwie rysią bystrością.
  • owa zapalczywość południowa, która każe iść na spotkanie trudności i pokonać ją od razu
  • łączy w sobie przebiegłość północną z nadloarską odwagą, jest człowiekiem doskonałym
  • głęboką tajemniczością sfinksa, który wszystko wie, widzi wszystko, ale nic nie mówi.
  • Przyjaźń przyjaźnią, a interes interesem
  • Staram się tylko prędko śmierć zadać, gdy już koniecznie zabić potrzeba. Jestem artystą co się zowie
  • On mnie nauczył kochać piękno pod każdą postacią i naśladować Opatrzność
  • wystąpić samemu przeciw wszystkim ludziom i być zawsze pewnym wygranej!
  • wierzyłem w miłość kobiety i w całą kupę głupstw
  • tylko dwie są drogi do wyboru: głupia uległość albo bunt
  • nie każdemu to, duszeczko, dano mieć ambicję
  • Nie bardzo to przyjemnie łaknąć zawsze i nie móc się nasycić
  • rząd raczy rzucić tysiąc franków na twe utrzymanie, jak się rzuca ochłapy kundlowi rzeźnika
  • Chcesz się pan ożenić, ależ to znaczy tyle, co uwiązać sobie kamień
  • Wszyscy bracia wyzyskują po trosze dobroć sióstr swoich
  • Musicie się zjadać wzajemnie jak pająki w garnku
  • Trzeba wpaść w tłum ludzi jak kula armatnia lub wśliznąć się cicho jak zaraza
  • Ludzie nienawidzą geniuszu, lecz uginają się przed jego potęgą, starają się go spotwarzyć za to, że bierze wszystko bez podziału, lecz kłaniają się przed nim, jeżeli jest wytrwały; jednym słowem czczą go na kolanach, jeżeli nie zdołają w błocie zagrzebać. Zepsucie przeważa, a talent rzadko się spotyka. Toteż zepsucie jest bronią mierności, której tak wiele na świecie — wszędzie czujemy ostrze jego
  • nie postąpisz w Paryżu dwóch kroków, żebyś się nie natknął na matactwo piekielne.
  • Wszystkie one wyłamują się spod prawa i żyją w ciągłej wojnie z swymi mężami.
  • człowiek uczciwy jest nieprzyjacielem powszechnym
  • Chcąc się wzbogacić, trzeba ryzykować grubo
  • chodzi tylko o to, by później wymyć je dobrze: na tym zasadza się cała moralność naszego wieku
  • Moraliści nigdy zmienić go nie zdołają
  • jeżeliś człowiek wyższy, to podnieś głowę i idź prostą drogą
  • walcz z miernością
  • Jam wielki poeta. Nie piszę poematów, gdyż składają się one z czynów i uczuć
  • znasz bardzo dobrze mowę serca
  • zuchów, o których ja powiadam, że mają niezawisłe przekonania
  • Podobny jestem do don Kichote’a, lubię występować w obronie słabego przeciw silnym!
  • Chciałby mieć jakiegokolwiek spadkobiercę, bo to jest słabość natury ludzkiej
  • nie należy on do tych głupców, co to nie chcą za nic zmienić swych przekonań
  • nie dbaj o przekonania, jak się dba o wyrazy!
  • Nie ma na świecie zasad, są tylko wypadki, nie ma praw, są tylko okoliczności!
  • Człowiek „wyższy” umie korzystać z trafu i z okoliczności. [mądrzejszy]
  • W trybunale trudno znaleźć trzech sędziów, którzy by zgodnie pojmowali jeden artykuł prawa
  • Przyjdzie czas, że się nie cofniesz przed gorszym postępkiem.
  • ciągnąć zysków ze swej miłości
  • Cnota, mój panie studencie, nie daje się rozdzielać na części; jest cała lub zupełnie jej nie ma
  • Czemuż taki .ant, który przez jedną noc wydziera dziecku połowę majętności, odsiaduje tylko dwa miesiące więzienia, a nieborak jakiś, co skradł bilet stufrankowy wśród potępiających go okoliczności, musi iść za to na galery?…
  • To próbka naszych praw. Wszystkie są niedorzeczne!
  • szukaj w sieci kodeksu oczek, przez które wymknąć się można. Pod wielką fortuną, która powstała z niewiadomego źródła, ukrywa się zawsze zbrodnia; zapomniano o niej tylko dlatego, że była szybko spełniona.
  • Szarpał mi serce żelaznymi szponami
  • służyć tym ludziom, zanim się ich wspólnikiem zostanie
  • własnym trudem przyszłość sobie wywalczyć
  • Cóż piękniejszego, jak spojrzeć na swe życie i przekonać się, że ono czyste jak lilia?
  • serce jest najlepszym przewodnikiem
  • Młodzieniec, co się przychyla ku złemu, nie śmie przejrzeć się w zwierciadle sumienia, a człowiek dojrzały nieraz już odważył się w nie spojrzeć; na tym zasadza się cała różnica między tymi dwiema fazami życia naszego
  • zadawać kłam bredniom filozoficznym
  • Przeczuwamy, gdy nas ktoś kocha. Uczucie odbija się na wszystkim i przenika przestrzeń najdalszą
  • Każdy kocha po swojemu; moje przywiązanie nie szkodzi nikomu, po cóż więc ludzie mną się zajmują?
  • głos ducha próżności
  • równość serc szlachetnych
  • I dobroczynność, i miłość jest udziałem dusz wzniosłych.
  • Dziwna fatalność kierowała najdrobniejszymi wypadkami jego życia, usiłując popchnąć go na drogę, na której, według słów strasznego sfinksa z gospody Vauquer, trzeba było, jak na polu bitwy, zabijać, żeby nie być zabitym, oszukiwać, żeby nie być oszukanym
  • W politycznej drodze trzeba odrzucić serce i sumienie
  • w Lacedemonii, uchwycić szczęście po kryjomu, żeby zasłużyć sobie na wieniec
  • przepych stołu, który, jak wiadomo, podczas Restauracji posunięty był do najwyższego stopnia
  • bądź w takim domu, gdzie wytworność i zbytek przechodzą z pokolenia na pokolenie
  • Chcąc pokazać najdramatyczniejszą stronę dzisiejszej naszej cywilizacji, trzeba by odmalować dobrze walkę, jaką biedny student musi staczać z Paryżem.
  • postanowiłem ułatwić mu zbliżenie się do ubóstwianego ideału
  • Na czym polega szczęście kobiety: Na tym, żeby być kochaną,.., przed którym można otworzyć duszę do dna,
  • piękne dusze spotykałem na świecie
  • ogniowa próba sumienia odkryłaby w nich wiele złego
  • łatwej moralności, którą wyznaje pokolenie współczesne
  • Dziś trudniej niż kiedy spotkać człowieka prawego, o woli silnej, co się nigdy nie nagnie ku złemu
  • trudniej dziś o wspaniałe wzory uczciwości
  • człowiek ambitny popycha swe sumienie, idąc do celu obok z występkiem i starając się o zachowanie pozorów
  • izdebki przypominającej najsmutniejszą celę więzienną
  • Kiedyś i pan się przekonasz, że szczęście dzieci naszych stokroć nam droższe od szczęścia własnego
  • Wiesz, kiedym ja pojął Boga? Wtedy, gdy ojcem zostałem. Bóg jest całą swą Istotą obecny na każdym miejscu, bo stworzenie całe wyszło z Niego
  • Gdyby się znalazł człowiek, co by mojej Delfince dał zakosztować takiego szczęścia, jakiego doznaje kobieta szczerze kochana, to ja bym mu buty czyścił!
  • Najpospolitsze stworzenie przemienia się pod wpływem szczerego i potężnego uczucia; z serca jego wypływa prąd jakiś niepojęty, który odmienia wyraz fizjonomii, ożywia ruchy, głosowi nadaje dźwięk nowy. Często istota tępa i nierozwinięta może, pod wpływem namiętności, zadziwić wielką wymową myśli, jeżeli nie słowa; rzekłbyś, że w takiej chwili przenosi się w jakieś sfery promienne
  • Najpiękniejsze uczucia człowieka są poezją jego pragnień
  • kobieta nie kocha dwa razy [?]
  • skuteczną prezerwatywą
  • gorączką głowy, której doznaje młodzież oddająca się zbyt wybujałej nadziei.
  • nie ruszając się z Paryża, siłą woli tylko zabić jakiegoś mandaryna w Chinach
  • szkoda marnować szczęście na groszową wygraną
  • zadowalam się skromną egzystencją
  • Pragnienia ludzkie zadowalają się równie dobrze w najciaśniejszym kółku, jak i w najszerszej przestrzeni
  • Szczęście ludzkie, musi się zawsze pomieścić między podeszwą a wierzchołkiem głowy
  • pełnienia pańszczyzny małżeńskiej
  • niektóre kobiety epoki opanowane są szałem próżności
  • dostać do wyższej
  • sfery, w której jaśniały konstelacje przynoszące chlubę płci pięknej.
  • elegia jest limfatyczna, o tyle znów dytyramb jest wyłącznie żółciowy
  • strój wytworny zwykł pobudzać między mieszkańcami niezmierne zdumienie
  • sprzeczki małżeńskie, które trzeba pogrzebać na dnie serca
  • miłość szczera rozpędza wszystkie troski
  • kocham cię tylko dla ciebie samej
  • w tym systemie nie wygrywa się dwa razy.
  • Małżeństwo stało się dla mnie najokrutniejszym zawodem
  • Trzeba by kochać ją wiecznie
  • Czyż to nie jest rzecz naturalna, że się wszystkim dzielimy z istotą, której zawdzięczamy szczęście nasze
  • Pieniądze zaczynają nabierać wagi wtedy dopiero, gdy uczucie znika
  • Pan wybawiłeś mnie od wstydu i śmierci, bo pijana byłam boleścią
  • na zewnątrz zbytek, a w duszy troski okrutne
  • wsparłszy głowę na sercu człowieka, o którym wiem, że wart jest mego szacunku!
  • występkami, do których popycha ją dzisiejszy ustrój społeczny [?]
  • Będziesz pan moim wrogiem, jeżeli nie zechcesz być wspólnikiem
  • pokój tchnący rozkoszną elegancją bogatej kurtyzany
  • zdobyć sobie przyszłość na świecie
  • Leży to w naturze kobiet, że chcą dowieść niepodobieństwa na podstawie rzeczy możliwych, a fakty zastępują przeczuciem
  • mocy takich domysłów ludzie wierzą w występek nieistniejący
  • Znając Paryż, nie wierzy się temu, co tam mówią, a nie mówi się tego, co tam robią.
  • objaw wdzięczności za poświęcenie się niespodziewane
  • Niepowodzenie daje nam zazwyczaj poznać siłę naszych pragnień.
  • która nie płakała nigdy będąc mała
  • Będziesz szczęśliwy w życiu — powiedział starzec. — Bo, widzisz, Bóg jest, i jest sprawiedliwy
  • Możesz spać spokojnie, bo jeszcze ojcem nie jesteś
  • słodko iść za natchnieniem sumienia
  • tylko ci, co wierzą w Boga, zdolni są robić dobro w tajemnicy
  • kto umie odgadywać wzruszenia kobiety
  • Twoje obawy, rozpraszam jednym uśmiechem [?]
  • urok świetnego debiutu, o którym pamięta się do późnej starości
  • Modni młodzieńcy muszą dbać bardzo o piękność bielizny
  • Miłość i świątynia wymagają pięknych obrusów na swe ołtarze
  • dwadzieścia pięć tysiączków rocznie, lub wpadamy w błoto
  • wygnać się na cnotliwe poddasze i poślubić pracę nieustanną
  • Marnował czas nieoględnie, nie znając jego wartości
  • nieumiarkowanego życia młodzieży
  • młodzieniec nie ma wcale pieniędzy na potrzeby codzienne, ale na zachcianki nigdy mu ich nie zabraknie
  • Worek jego, zawsze próżny dla pani Vauquer, zawsze pełny, gdy chodziło o zadowolenie wymagań próżności
  • Bezsilnym był wobec konieczności powszedniej, wobec długów, które zaciągał
  • Jęczał pod dotkliwymi ciosami chwiejnego położenia
  • kto chce zmienić miłość w narzędzie powodzenia, ten musi napić się rozmaitych upokorzeń i zaprzeć się szlachetnych idei, które odkupują błędy miłości
  • dała mu poznać wszystkie wzruszenia namiętności prawdziwej, posiłkując się dyplomacją niewieścią
  • Paryżanka, którą namiętność unosi, zwykła się wahać w chwili upadku
  • Prawdziwa miłość wynagradzała za kłamaną. Będzie się to niestety powtarzało zbyt często, dopóki mężczyźni nie pojmą, jak wiele kwiatów łamie się w duszy młodej kobiety pod ciosami pierwszego zawodu.
  • Niechciał aby jego pierwsza walka zakończyła się jego porażką i postanowił wytrwać w pogoni, jak myśliwy,
  • kokieteria kobiety zapewnia czasami korzyści, które więcej są warte od całej przyjemności, jaką mogłaby dać jej miłość
  • Dziś pani jesteś pewna swego serca; ale czy możesz ręczyć, że się ono nigdy nie zmieni [?]
  • nie namiętność, nie rozpacz, lecz zimny rozum przywiódł pana do mnie
  • człowiek wyższy dogadza wszystkim swym zachciankom, a niekiedy tylko odgrywa sceny cnoty ku wielkiemu zadowoleniu głupców,
  • Cała cywilizacja zmienia się w ambrozję [gdy wygrywa WKS]
  • Jednym słowem, synku, nie jestem ja ani pionkiem, ani słoniem tylko wieżą.
  • jam dobry człowiek, bo chcę się sam zabłocić, byle pana raz na zawsze uchronić od błota.
  • Ja patrzę zawsze na cel, a czyny uważam za środki, Mam tę słabość, że lubię namiętnie poświęcać się dla innych
  • Człowiek jest wszystkim lub niczym
  • Uczucie —świat cały w jednej myśli
  • Pan jesteś człowiekiem wyższym bo pojmować potrafisz
  • usprawiedliwiają później swoje czynności naganne
  • widział w swym szczęściu nagrodę nieba za to, że postanowił wytrwać na dobrej drodze
  • Zatrzymują cię rzeczy małej wagi.
  • urzędnik, człowiek pozbawiony zdolności myślenia
  • jakie miejsce zajmował w wielkiej familii głupców
  • tytuł ekscelencja świadczący o czystości jego zamiarów i świątobliwości jego chęci, służy za paszport najdzikszym ideom
  • swoje bierne posłuszeństwo: za pomocą tego systematu zagłusza się sumienie, unicestwia człowieka i zmienia go w końcu w śrubę lub muterkę połączoną z machiną rządową
  • Posiada przymioty, które czynią zeń niezwykłego człowieka
  • skonfiskować jego kasę będzie to znaczyło podciąć zło przy samym korzeniu
  • on widziałby w tym ujmę dla swej sławy.
  • Wobec sumienia zło jest jednakowe
  • kto uwalnia społeczność od zbrodniarza, choćby zresztą najcnotliwszego, ten wykonuje akt posłuszeństwa dla prawa
  • jaśniał całym blaskiem ognia piekielnego
  • najpiękniejszych dowodów przywiązania, o których czytamy w sławnych romansach
  • chciała się oddać komuś niepodzielnie
  • Posag uczyni cię nawet we własnych oczach białym, jak szata panny młodej
  • Dusza jej odzyskuje zdrowie, a ty jesteś tego szczęścia przyczyną
  • Pan Bóg musi być po stronie ojców, którzy kochają gorąco
  • Dzisiejszego poranku zapomniałem o starości, zdawało mi się, żem lekki jak piórko.
  • zdumiewała ta krew zimna, ta niezachwiana pewność siebie.
  • Gdy ja postanowię coś zrobić, to tylko Bóg jeden może mi przeszkodzić
  • Poważano ich powszechnie. Żyli długo i szczęśliwie oraz mieli dużo dzieci. Oto zakończenie wszystkich historii miłosnych.
  • Jak to nieprzyzwoicie, kiedy człowiek niemłody upije się i rozum utraci! Powiecie mi, że trudno stracić to, czego się nie ma
  • Bóg czuwa nad dziećmi
  • Twarz, w której niebo całe się odbija
  • gbur dobroduszny
  • czasami szczęście spływa na nas we śnie
  • piękność duszy tego chłopaka odpowiada piękności jego twarzy
  • Bóg stworzył ich po to, żeby wzajemnie do siebie należeli.
  • Opatrzność przenika serca ludzkie, a drogi jej są dla nas zakryte
  • złączeni z sobą nieskazitelnością dusz waszych i wszystkimi uczuciami ludzkimi, myślę sobie, że niepodobna jest, abyście kiedyś w przyszłości mieli być rozłączeni. Bóg jest sprawiedliwy
  • Wierz mi pani, życzenia uczciwego człowieka mają swoje wartość, bo idą do Boga i muszą szczęście sprowadzić.
  • może to i grzech życzyć źle nieprzyjacielowi
  • inni, co to mówią o Bogu z mniejszym szacunkiem niż sam diabeł
  • A jakże była szczęśliwa, popełniając tę kradzież występną
  • Sorbona – źródło myśli
  • Człowiek wyższy powinien wznieść się ponad przesądy
  • ludzi obdarzonych wielką siłą magnetyczną
  • To fakt, że młodzież nie umie postępować rozsądnie
  • Śmierć zabiera nas bez pytania
  • szczęście spływa na nas we śnie
  • miłość jest dla mnie kotwicą zbawienia
  • zasługuje na to, żeby być kochaną
  • jam przekonany, że się dorobię fortuny
  • kłamstwo poniża.
  • Kłamać to znaczy zrzekać się swej godności
  • kolana ugięły się pod tym prądem silnej woli
  • szelmy umieją przygotowywać zasadzki
  • poematem piekielnym, w którym malowały się wszystkie uczucia ludzkie, z wyjątkiem jednej tylko skruchy
  • Nie ma ptaków w gnieździe, wczoraj już odleciały i nic się nie dowiecie
  • Zbieraj teraz, coś posiała
  • człowiekiem, który protestuje przeciw kłamstwu ustaw społecznych
  • występuję sam przeciw rządowi {Dzszachowi, Pzszachowi,…}, który ma za sobą całą kupę trybunałów, żandarmów i budżetów
  • jej pełne fałszu rozjaśniło straszliwym światłem głąb jego duszy.
  • uzbrajając się nagle w odwagę, której miłość nawet baranom udziela
  • krwawą obelgę
  • Na ulicach spotykam dziś same wesołe twarze
  • rozrzutnością wdowca, który o nic nie dba w paroksyzmie dobrego humoru
  • bardziej miłość jest gorąca i szczera, tym więcej powinna być ukrywana i osłonięta.
  • duch dobroczynny, którego nie widzimy, choć jest tuż przy nas
  • Ojciec musi zawsze dawać, żeby być szczęśliwym. Dawać zawsze, to znaczy być ojcem.
  • powodzenie wyryte jest na twym pięknym czole
  • zachwytem, który w wieku młodzieńczym nazywamy wiarą
  • będzie szczęśliwa przy tobie, stanie się jeszcze tysiąc razy piękniejsza
  • ustąpię ci moje miejsce w raju, jeżeli ci go potrzeba
  • gdy ojciec jest z nami, to trzeba wyłącznie jemu się poświęcać
  • miłość ojca, której nie splamił żaden wzgląd osobisty, zaćmiewała jego uczucie swoją wytrwałością i potęgą
  • w porządku rzeczy możliwych
  • tłumaczem mych uczuć
  • wzruszenia, co się nie powtarzają dwa razy w życiu młodzieży.
  • Miłość paryska niepodobna jest do żadnej innej miłości. Ani mężczyźni ani kobiety nie dadzą
  • się tu złapać na bogate wystawy oklepanych frazesów
  • W kraju tym nie dosyć, żeby kobieta zadowoliła serce i zmysły; ma ona jeszcze ważniejsze obowiązki do spełnienia względem tysiącznych odcieni próżności, z których się życie składa
  • Miejcie młodość, bogactwo, tytuły, miejcie wszystko, co za wami przemawia; im więcej ziaren kadzidła spalicie przed swym bożyszczem, tym bożyszcze łaskawszym dla was bę.ie. Miłość jest religią, tylko wyznanie jej drożej kosztuje niż wyznanie wszelkiej innej wiary; przechodzi ona szybko, a przechodzi jak ulicznik, który lubi wszystko niszczyć po drodze. Zbytek uczucia jest poezją poddaszy; bez tego w cóż by się tam miłość obróciła
  • lecz trzeba ich szukać w samotności, w głębi dusz, co nie zasmakowały jeszcze w doktrynach społecznych i żyją w pobliżu jakiegoś źródła o wodzie jasnej, bieżącej i niewyczerpanej
  • przysłuchują się głosowi nieskończoności, który do nich zewsząd przemawia i czekają cierpliwie, aż będą mogły skrzydła rozwinąć
  • nie znał ani dróg, ani celu swej ambicji
  • W braku miłości czystej i świętej, która życie wypełnia, takie pragnienie potęgi może stać się piękną rzeczą
  • wysokości, z której można śledzić bieg życia i sądzić je
  • czaru świeżych i miłych pojęć
  • korzystać z materialnych wygód fortuny
  • Te kobiety umieją być genialnie niegrzeczne
  • prawdziwym pożegnaniu kochanków, które zwykła osładzać nadzieja przyszłych radości
  • Od jutra zaczniemy szczęśliwe życie
  • szachrować pod płaszczykiem szczerości
  • anioły drogie, coście mi dodawały sił do każdej pracy
  • Mienie — to życie. Pieniądz wszystko może [?]
  • poczucia delikatności
  • Mamy przecie plac de Greve dla zięciów tego rodzaju
  • Możesz popełniać błędy, ale w zamian pozwól mi dopuszczać się zbrodni, pozwól mi wydzierać chleb biedakom
  • Myślimy tak nierozsądne, gdy za mąż wychodzimy! Czyż my znamy wtedy świat, interesy, ludzi, obyczaje? Ojcowie powinni by myśleć za nas
  • przynieść chlubę kochanemu
  • miłość rodzinna nigdy nie zawodzi
  • ale to tak łatwo odgadnąć, co się dzieje w sercu istoty ukochanej: dosyć najlżejszej wskazówki;
  • przy tym bywają czasem przeczucia
  • znajdziesz miłość, a nigdy sądzona nie będziesz
  • karzesz ją za swą głupią niedołężność
  • Mam krew tygrysią, chciałbym pożreć tych dwóch ludzi
  • nie dopuścić, żebyśmy w dzieciach naszych cierpieli
  • pozostanie w świecie, gdzie sobie stanowisko wyrobić potrafisz
  • ona posiada chłodną piękność
  • Gdybym wiedział, gdzie ukraść można; ale i kradzież trudno popełnić
  • Chciałbym być Bogiem, żeby ci świat rzucić pod nogi. To nie człowiek, to anioł, prawdziwy anioł
  • Położenie jej jest tak okropne, że obłąkało by nawet lepszą głowę.
  • świadomością czynu
  • Musiał to być jakiś cios gwałtowny, pod którym zachwiała się moralna jego istota.
  • nie utracić tej miłości, przez którą poznałam całą wartość życia.
  • cenię bogactwo, to dlatego tylko, żeby się tobie lepiej podobać
  • ty musisz usprawiedliwić przestępstwa, na które mnie skazuje uczucie niezwalczone.
  • spostrzegł wreszcie następstw, jakie wynikły z naszych małżeństw opłakanych
  • Bywają chwile, w których wszystko staje się goryczą.
  • umieją kochać prawdziwie i poświęcać swym namiętnościom więcej uczucia, niż inne kobiety; że stają się wzniosłe, gdy podniosą się nad wszystkie swoje małostki
  • świat śmieje się z podłości i udział w niej przyjmuje
  • Młodzi lu.ie tak są chciwi tych uroczych chwil szczęścia
  • Obecność Twoja podnosi wartość każdej rzeczy
  • Społeczeństwo utraci jedną z najpiękniejszych swych ozdób
  • Wzruszenie fizyczne lub moralne
  • miałem siłę przenieść wszystkie nieszczęścia, ale ostatni brak pieniędzy rozdarł mi serce
  • Będę żyć suchym chlebem! Wystarczało mi to, gdy byłem młody
  • Przynajmniej pocieszę ją w nędzy, a to zgładzi mą winę, żem śmiał zapewnić sobie dochód dożywotni
  • Ona jest na dnie przepaści, a ja nie mam dość siły, żeby ją stamtąd wyciągnąć
  • Pojadę do Odessy po zboże, które kosztuje tam trzy razy mniej niż u nas
  • stan chorego wymagał ciągłej pieczołowitości
  • obrazić wstydliwą frazeologię naszej epoki
  • masz piękną duszę i musisz być z liczby tych, co pozostają zawsze wiernymi z pełną świadomością wszystkich odcieni uczucia
  • Pamiętam, jakeś powiedział słuchając modlitwy Mojżesza: Dla jednych to dźwięk monotonny, dla innych to nieskończoność harmonii!
  • Świat wydawał mu się oceanem błota, w którym dość było nogę umoczyć, by wnet ugrzęznąć po szyję
  • Zobaczył już z bliska trzy wielkie wyrazy społeczeństwa: Posłuszeństwo, Walkę, Bunt
  • I nie miał odwagi wybierać. Posłuszeństwo było nudne, Bunt niemożliwy, a Walka niepewna
  • niegodnych rozumowań
  • Częstokroć prawo społeczne, nieubłagane w swojej formule, potępia tam, gdzie zbrodnia pozorna jest usprawiedliwiona tysiącem modyfikacji które wyradza w łonie rodziny różnica charakterów oraz rozmaitość interesów i położeń
  • gotów był zrobić dla kochanki ofiarę z własnego sumienia
  • posiadanie, które zwykło zabijać namiętności
  • Kto wie, czy miłość nie jest tylko wdzięcznością za przyjemność doznaną
  • okazała się wyższa od swego nieszczęścia
  • dźwięk uśmiechów
  • kochaj tylko taką kobietę, którą będziesz mógł kochać wiecznie
  • błyskawica dumy zapaliła mu się w oczach i miał smutną odwagę zamilczeć
  • Wszyscy przyszli punktualnie, tylko śmierć przyjdzie za późno
  • W takiej chwili wszystko jest cierpieniem
  • Nikt nie zażąda rachunku łez moich
  • Boleścią szlachetnie stłumioną
  • uciekasz od świata
  • Do Normandii, do Courcelles, kochać, modlić się, aż póki Bóg nie powoła mnie z tego świata
  • osoby najwyżej położone nie są wyjęte spod praw serca
  • wmawiają w naród ludzie goniący za popularnością
  • nie schodź nigdy ze skromnej drogi życia, która zadowala umiarkowane twoje żądania
  • a jestem w piekle
  • Świat Nie ma takiego Juwenala, co by zdołał opisać całą jego szkaradę okrytą złotem i klejnotami
  • musimy jednak walczyć z chorobą do ostatka
  • ja nie mam ani grosza przy duszy. Przewróciłem jego kieszenie: zero w ilorazie
  • Piękne dusze nie mogą przebywać długo na tym świecie[?]
  • Lekarze praktykujący od dawna widzą tylko chorobę, a ja, mój drogi, widzę jeszcze chorego
  • Dla ojca nie mieć dzieci, to znaczy być w piekle
  • Będzie mi nudno tam, gdzie ludzie idą po śmierci.
  • Powiedz, proszę, wszak poszedłszy do raju, mógłbym powracać na ziemię i być jako duch przy nich.
  • bom ja wytrwały na cierpienie
  • Jestem sprytny, dorobię się na tym milionów.
  • Ze złą nowiną nie ma się czego śpieszyć
  • Trzeba umrzeć, żeby poznać, czym są dzieci
  • Dajesz dzieciom życie, a one ci śmierć dają
  • pieniądz daje wszystko, nawet córki
  • Ojciec powinien być zawsze bogaty, powinien trzymać swe dzieci na wodzy, jak konie narowiste
  • Toteż nadskakiwano nie mnie, tylko moim pieniądzom
  • płaciłem drogo za swe błędy
  • pojmowałem jedno tylko, żem już zbyteczny na ziemi.
  • Nie odkładały nigdy lekcji do jutra!
  • Ojczyzna zginie, jeżeli ojców będą potrącać nogami
  • złoto spojrzenia zmienia się dla nas nagle w ołów szary
  • Jest Bóg w niebie: On mści się za ojców
  • Trzeba zawsze kazać siebie cenić.
  • opuszczenie jest moją nagrodą
  • ostatnie spojrzenie, w którym zaświeciła jeszcze iskra rozumu
  • nic ci dać nie mogę oprócz błogosławieństwa umierającego
  • Zięć — to nikczemnik, który psuje nam córkę. Dosyć małżeństw [?]
  • Jest Bóg i jest świat lepszy, który On dla nas przygotował, bo inaczej ziemia nasza byłaby nonsensem.
  • upadek sił wyczerpanych tyranią moralną i fizyczną
  • Ja muszę się troszczyć przede wszystkim o swój zakład, bo to jest życie moje
  • najwyższe uczucie, obudzone po raz ostatni kłamstwem najstraszliwszym i najniewinniejszym zarazem
  • jeden z przywilejów dobrego miasta Paryża, że można się w nim urodzić, żyć i umrzeć nie zwracając niczyjej uwagi
  • w epoce, kiedy religia nie jest dość bogata, by modlić się darmo.
  • Teraz my się spróbujemy!
  • we wrześniu …1834